Z tego wpisu dowiesz się jak stworzyć własny LUT i do czego można go zastosować oraz jak takie rozwiązanie przyspiesza postprodukcję i oszczędza czas.
Przez długi czas robiłem wizualizacje w taki sposób, że wymagały one później dość złożonej i czasochłonnej postprodukcji. Mieszanie warstw, edycja kolorystyczna, selektywne wyostrzanie, czy “lekkie podmalowywanie szczegółów” oraz wiele innych zabiegów.
Czasami postprodukcja trwała tak długo, że w ekstremalnych sytuacjach musiałem nad nią spędzić więcej czasu niż na tworzeniu wizualizacji i jej wyrenderowaniu. Było to szczególnie dokuczliwe, kiedy chodziło o duże ilości produktów robionych w kilku ujęciach.
Najgorsze jednak było to, że jak klient po roku chciał dodatkowe ujęcie ze starej sceny, to powtórzenie tej samej korekty w PS czasami było już czymś mega irytującym. Po pierwsze musiałem odnaleźć plik z przed roku. Później musiałem otworzyć jeden z nich w PS i sprawdzić co tam zrobiłem. W niektórych przypadkach było tam kilkanaście warstw maskowanych i mieszanych na wszystkie możliwe sposoby. W pewnym momencie powiedziałem dość i zacząłem kombinować co zrobić, aby uprościć tę drogę.
Po wielu eksperymentach doszedłem do wniosku, że najlepszą opcją jest LUT oraz Camera RAW. Dzięki tym dwu narzędziom mogę zautomatyzować postprodukcję. 80% moich wizualizacji wychodzi jako gotowe prosto z VFB. Dbając o szczegóły przy tworzeniu wizualizacji oraz bazując na presetach mam 100% powtarzalność każdego ujęcia. Raz zastosowane ustawione pozwalają mi na realizację wszystkich ujęć w identycznym klimacie.
Moim zdaniem jest to jedno z ciekawszych rozwiązań dla osób, które tworzą wizualizacje, kiedy trzeba przygotować kilka, czy kilkanaście wariantów produktu pod jedno ujęcie. Oszczędza to naprawdę bardzo, bardzo…. dużo czasu.